متن زیر که نمونۀ بارز محتوای توهّمآمیز است در یک شب پاییزی سال ۹۶ توسط دوست عزیزی برایم ارسال شد:
زنی نزد نادر شاه رفت و روسری خود را بر سر نادر انداخت. نادر پرسید این چه کاریست؟ زن پاسخ داد لچکم بر سرت باد! تو ولیعهد این سرزمین باشی و عربها به من تجاوز کنند؟ این را گفت و رفت. از آن روز نادر آنقدر از عربها قتلعام کرد که عربها به قصد عذرخواهی نزد نادر رفتند و گفتند دست از قتلعام آنان بردارد. نادر گفت شرطی دارم آن هم این است که مردانتان روسری بر سر کنند و مانند زنان در کوچه و بازار راه بروند. چندین سال از زمان نادر گذشته و عربها هنوز روسری بر سر دارند.
به نظرم رسید شاید بد نباشه از متن ارزشمند(!) فوق چند سوال امتحانی طرح کنم:
سوال اول: (گروه ادبیات فارسی)
به نظر شما منظور آن بانوی فرهیخته، عفیفه، صالحه و فرزانه از عبارت “تو ولیعهد باشی و عربها به من تجاوز کنند” به کدام گزینۀ زیر نزدیکتر است؟
الف) چرا تو که ولیعهد هستی به من تجاوز نکردی؟
ب) چرا تو همراه با عربها به من تجاوز نکردین؟
ج) چرا عربها بدون تو به من تجاوز کردن؟
د) همه موارد.
سوال دوم: (گروه جامعه شناسی)
به نظر شما چه بیماری دردناک و لاعلاجی در وجود مردم ما ریشه کرده که چنین محتوای احمقانه و کودکانهای به اندازه موهای سر بنده و شما لایک میخورد؟ (تشریحی)
سوال سوم : (گروه پزشکی)
به نظر شما سازنده این خزعبلات، قبل از تولید این محتوای توهّمبار، چه چیزی مصرف کرده است؟
الف) LSD
ب) شیشه
ج) هر دو مورد فوق به انضمام اندکی مسکالین
د) موارد الف و ب همراه با یک لیوان دوغ محلی
سوال چهارم: (گروه مدیریت)
کدام پارامتر به اندازه “انداختن لچک بر سر یک مدیر” میتواند تا این حد از نظر اجرایی و انگیزشی، بازدهی بالایی داشته باشد که منجر به قتلعام یک قوم شود؟ (تشریحی)
سوال پنجم: (گروه تاریخ)
کسی که خودش بنیانگذار یک سلسله (افشاریه) است، قبل از رسیدن به قدرت، ولیعهد کدام گوسالهای میتواند باشد؟ (تشریحی)
.
پ.ن) اللهم اشف کلّ مریض